Movietraxx 8

Kill Bill

Deze week had ik jullie met plezier Tarantino’s meest recente prijsbeestje INGLORIOUS BASTERDS willen voorstellen, jammer genoeg is de soundtrack list langer dan Chucky’s slachtofferlijst en zijn de meeste songs daaruit – hoewel briljant – slechts instrumentaal. Aangezien ik daar eventjes geen zin in had, de muziek uit JACKIE BROWN teveel naar de swingende sixties neigt, mijn Tarantino-favoriet PULP FICTION als schitterende afsluiter voor volgende week op het programma staat en FROM DUSK TILL DAWN nog net iets meer van Robert Rodriguez dan van Tarantino is, maken jullie deze week kennis met Kill Bill Vol. 1 & 2.

De Kill Bill’s zijn Tarantino’s paradepaardjes bij het grote publiek: überwoman Uma Thurman neemt gedurende deze 2 fantastische films wraak op de bende huurmoordenaars, nadat die haar onder leiding van de befaamde Bill hadden opgespoord en samen met haar verloofde, haar schoonfamilie en haar ongeboren kind voor dood hadden achtergelaten voor het altaar. Deze taaie tante trok namelijk, na enige revalidatieoefeningen in de Pussy Wagon, met flair een spannend fluo-geel pakje aan met bijpassende schoenen, om vervolgens de wereld rond te reizen op zoek naar het perfecte samoeraizwaard en de bijpassende slachtoffers om ermee in stukjes te hakken… en dit alles op de tonen van de quasi perfecte soundtrack! Aangezien het hier om 2 films gaat en dus ook om 2 volledige CD’s, heb ik een beetje in het aantal titels gesnoeid en blijven zo enkel mijn favorieten over. Voor de hardcore fans is het dankzij het enorme aanbod aan zoekrobots gelukkig helemaal niet moeilijk om de overige songs op te sporen mocht dat nodig blijken, maar ik raad jullie aan om simpelweg de films te bekijken, zo beleven jullie onmiddellijk de volledige Tarantino-ervaring: beeld en geluid.

De songs zijn makkelijk in 2 groepen te verdelen: liedjes met vocals en instrumentale muziek. In de eerste groep kent iedereen zeker “Bang Bang”, oorspronkelijk van Cher maar hier gecoverd door Nancy Sinatra, de dochter van de legendarische Frank sinatra; daarom maak ik aan dit liedje niet meer woorden vuil, luister er gewoon naar en geniet! “That Certain Female” en “Can’t Hardly Stand It” van de - in 1998 overleden - rockabilly-zanger Charlie Feathers zijn nog 2 schitterende songs die we te horen krijgen in de film, naast het ‘70s disconummer “Don’t let me be misunderstood” van Santa Esmeralda met leadzanger Leroy Gomez die mij op elk moment van de dag aan het flamencodansen krijgt. Johnny Cash is ook vertegenwoordigt met “A Satisfied Mind”, maar Malcom Mclaren maakte nog een veel grotere indruk met “About Her”, een song met een fantastische intro, een heel speciale stijl en een ronduit geniale mix van vocals en instrumentals. “Tu mira” van Lole y Manuel is enorm ontroerend vanwege de indrukwekkende zang, maar ook “Woo Hoo” van de 5.6.7.8’s zal ik niet snel vergeten, hoe bizar het liedje zelf ook is, het doet me altijd lachen. Shivaree is dan eerder een ontdekking geweest tijdens de film, hoewel “Goodnight Moon” ook al werd gebruikt in Dawson’s Creek kende ik het nog niet, maar de intrigerende stem van de zangeres Ambrosia Parsley overtuigende me onmiddellijk van haar kwaliteiten! Nu resten enkel nog de 2 songs van de japanse actrice en Enko-zengeres Meiko Kaji: “Urami Bushi” en “The Flower of Carnage”; en natuurlijk de cover van het buitengewone liefdesverhaal “Malaguena Salerosa” van de Mexicaanse – door Robert Rodriguez gestichtte – band Chingon.

In de groep instrumentale muziek is de geniale Ennio Morricone weer zeer goed vertegenwoordigt met “A Silhouette Of Doom” en “L’Arena”, terwijl 2 andere onvergetelijke deuntjes bezit nemen van ons brein: het technisch spectaculaire “Green Hornet” van Al Hirt, beter gekend als The Flight of the Bumblebee en natuurlijk het fluitliedje “Twisted Nerve”. Verder hebben vooral Luis Bacalov en Zamfir me betoverd met hun hemelse tonen, terwijl “Battle Without Honor or Humanity” van Tomoyasu Hotei me er zonder twijfel van heeft overtuigd, dat Japan op muzikaal vlak heel wat meer te bieden heeft dan ik ooit had durven denken!

Oké, wie opmerkzaam was zal gemerkt hebben dat ik toch niet zoveel gesnoeid heb in de soundtrack list als ik had aangekondigd. Dat werd me namelijk onmogelijk gemaakt door de talrijke fantastische nummers die erop staan en ik zou het dan ook heiligschennis gevonden hebben om die te laten vallen! Aan jullie de eer nu om van deze godsgeschenken te genieten…